شارژ جریان ثابت یک مرحله کلیدی در فرآیند شارژ باتری است. زمانی انجام می شود که شارژر جریان ثابتی به باتری بدهد. هدف اصلی این مرحله، رساندن شارژ به باتری با حداکثر سرعت ممکن است که به باتری اجازه می‌دهد به سرعت به حداکثر ظرفیت شارژ خود برسد.
کنترل فعلی:
در مرحله شارژ جریان ثابت، شارژر باتری با کنترل جریان، شارژ را به باتری می رساند. مقدار جریان بستگی به اندازه و طراحی باتری دارد.
به طور معمول، حداکثر نرخ شارژ باتری درصد معینی از ظرفیت آن برای جلوگیری از تولید گرمای بیش از حد و سایر مسائل ایمنی است. بنابراین، مقدار فعلی روی این حداکثر نرخ شارژ تنظیم می شود.
افزایش ولتاژ:
با ورود جریان، ولتاژ باتری به تدریج افزایش می یابد. زیرا در طول فرآیند شارژ، واکنش شیمیایی بین الکترودهای مثبت و منفی باعث تجمع شارژ در باتری می شود.
برای باتری‌های لیتیوم یون، افزایش ولتاژ معمولاً نرم‌تر است، اما ممکن است قبل از نزدیک شدن به مرحله شارژ ولتاژ ثابت، افزایش تندتری وجود داشته باشد.
کنترل دمای باتری:
در مرحله شارژ با جریان ثابت، مقدار معینی گرما ممکن است در داخل باتری ایجاد شود زیرا جریان عبوری از باتری باعث مقاومت می شود. بنابراین، شارژرهای باتری نیاز به نظارت و کنترل دمای باتری دارند.
کنترل دما برای جلوگیری از گرمای بیش از حد ضروری است، زیرا گرمای بیش از حد می تواند به ساختار و عملکرد باتری آسیب برساند.
شرط فسخ:
فاز شارژ با جریان ثابت معمولاً تا زمانی که باتری به شرایط پایان از پیش تعیین شده برسد ادامه می یابد. این معمولاً به این معنی است که ولتاژ باتری به حداکثر مقدار مجاز خود رسیده است یا برخی از پارامترهای داخل باتری نشان می دهد که باتری کاملاً شارژ شده است.
شرایط پایان کار برای باتری های لیتیوم یون معمولاً زمانی است که ولتاژ به آستانه خاصی می رسد و جریان به درصد از پیش تعیین شده کاهش می یابد که نشان می دهد باتری اشباع شده است.
